W ramach kolejnego opracowania przybliżającego zmiany podatkowe zawarte w Polskim Ładzie omówimy nowe przepisy dotyczące opodatkowania tzw. estońskim CIT.
Od 1 stycznia 2021 r. weszły w życie nowe regulacje w przepisach podatkowych, polegające na wprowadzeniu nowego systemu ryczałtowego opodatkowania spółek, tzw. „podatek estoński”. Istotą ryczałtu jest brak obowiązku zapłaty podatku dochodowego z tytułu prowadzonej działalności aż do momentu, w których dochodzi do wypłaty zysków na rzecz wspólników.
Niestety ze względu na złożoność zasad opodatkowania tym podatkiem oraz liczne warunki, które podatnicy musieli spełnić aby skorzystać z tej formy opodatkowania, nie cieszył się on dużym zainteresowaniem podatników. Dostrzegając powyższe trudności, ustawodawca zdecydował się wprowadzić szereg zmian do zasad opodatkowania „estońskim” CIT.
Warto zwrócić uwagę, że większość dotychczasowych warunków pozostała bez zmian, np. z estońskiego CIT nadal korzystać będą tylko przedsiębiorstwa operacyjne (a nie przedsiębiorstwa finansowe), ryczałt będzie dostępny dla spółek o prostej strukturze kapitałowej (tj. bez podmiotów zależnych i których wspólnikami są wyłącznie osoby fizyczne) jak również nie ulegnie zmianie wymóg zatrudniania określonej liczby pracowników.
Do najważniejszych zmian wprowadzonych Polskim Ładem należy zaliczyć:
Poszerzenie katalogu podmiotów (art. 28j Ustawy CIT)
W ramach Polskiego Ładu zostanie powiększony katalog podmiotów, które będą mogły skorzystać z „estońskiego” CIT. Od 1 stycznia 2022 r. z tego mechanizmu opodatkowania, oprócz dotychczasowych spółek kapitałowych, będą mogły skorzystać również spółki komandytowe oraz spółki komandytowo-akcyjne.
Dodatkowo, zniesiony zostanie limit przychodów (obecnie określony na poziomie 100 milionów złotych) i w konsekwencji zniknie domiar zobowiązania podatkowego w przypadku przekroczenia powyższego progu.
Zmiana stawek (art. 28o Ustawy CIT)
Zgodnie z Polskim Ładem zostaną obniżone stawki ryczałtu. I tak, ryczałt będzie wynosił:
- 10% podstawy opodatkowania – w przypadku małego podatnika oraz podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności;
- 20% podstawy opodatkowania – w przypadku podatnika innego.
Pozostanie możliwość obniżenia stawki podatku o pięć punktów procentowych, jeżeli nakłady na cele inwestycyjne wynosiły co najmniej:
- 50% w każdym dwuletnim okresie; oraz
- 110% w każdym czteroletnim okresie.
Zniesienie obowiązku ponoszenia nakładów inwestycyjnych (art. 28g Ustawy CIT)
Zgodnie z obecną treścią art. 28g Ustawy CIT podatnik opodatkowany ryczałtem jest obowiązany ponosić bezpośrednie nakłady na cele inwestycyjne w wysokości określonej w przepisach. W ramach Polskiego Ładu przepis ten zostanie uchylony co oznacza, że poniesienie nakładów nie będzie warunkiem skorzystania z „estońskiego” CIT.
Jak wskazaliśmy powyżej, ponoszenie takich nakładów będzie nadal istotne z punktu widzenia dużych podmiotów, gdyż umożliwi im to stosowanie niższej nominalnej stawki ryczałtu.
Rozszerzenie katalogu ukrytych zysków (art. 28m Ustawy CIT)
Ustawa CIT zawiera przykładową listę świadczeń, które dla celów „estońskiego” CIT traktuje się jako ukryte zyski. Katalog ten obejmuje m.in. pożyczki, darowizny, wypłacone z zysku wynagrodzenie z tytułu umorzenia udziału (akcji), wydatki na reprezentację.
Od 1 stycznia 2022 r. dodano do tego katalogu również m.in. dopłaty wypłacone w przypadku połączenia lub podziału podmiotów, zysk przeznaczony na uzupełnienie udziału kapitałowego wspólnika spółki oraz świadczenia pieniężne i niepieniężne wypłacone w przypadku zmniejszenia udziału kapitałowego wspólnika w spółce.
Zmiana terminu zapłaty (art. 28t Ustawy CIT)
W ramach Polskiego Ładu zmieniono również termin zapłaty „estońskiego” CIT. Zgodnie z przepisem, który będzie obowiązywał od 1 stycznia 2022 r. podatnik jest obowiązany do zapłaty:
- ryczałtu od dochodu z tytułu podzielonego zysku i dochodu z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat − do 20. dnia siódmego miesiąca roku podatkowego;
- ryczałtu od rozdysponowanego dochodu z tytułu zysku netto −do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano w całości lub w części wypłaty tego dochodu lub rozdysponowano nim w jakiejkolwiek innej formie, nie później niż do 20. dnia siódmego miesiąca roku podatkowego, w którym dokonano tej dyspozycji;
- ryczałtu od dochodu z tytułu nieujawnionych operacji gospodarczych − do końca trzeciego miesiąca roku podatkowego następującego po roku, w którym przychody lub koszty powinny zostać zarachowane;
- ryczałtu od dochodu z tytułu ukrytych zysków i dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą − do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano wypłaty, wydatku lub wykonania świadczenia;
- ryczałtu od dochodu z tytułu zmiany wartości składników majątku − do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu przejęcia, przekształcenia lub wniesienia wkładu niepieniężnego.
Korzyści przejścia na Estoński CIT omówiliśmy szczegółowo w osobnym artykule.
Niniejsze podsumowanie ma charakter ogólny. Stan prawny aktualny na dzień publikacji artykułu. W przypadku zainteresowania poszczególnymi zagadnieniami prosimy o kontakt.
