Po burzliwych dyskusjach w Sejmie i Senacie weszły w życie przepisy ustawy o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw z dnia 21 marca 2020 r. („Tarcza Antykryzysowa”). Przepisy Tarczy Antykryzysowej zawierają szereg przepisów, które w zamierzeniu ustawodawcy, mają pomóc przedsiębiorcom przetrwać stan epidemii.
Ustawa Antykryzysowa została opublikowana w Dzienniku Ustaw i weszła w życie 31 marca 2020 r.
Poniżej podsumowanie wybranych regulacji Tarczy Antykryzysowej dotyczących wsparcia przedsiębiorców w zakresie zatrudnienia oraz składek na ubezpieczenia społeczne:
- Obniżenie wynagrodzeń, dofinansowanie albo obniżenie etatu – przedsiębiorcy u których wystąpił spadek obrotów gospodarczych mogą:
- obniżyć wynagrodzenie pracowników – pracownikowi objętemu przestojem ekonomicznym pracodawca wypłaca wynagrodzenie obniżone nie więcej niż o 50%, nie niższe jednak niż w wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę; wynagrodzenie (oraz składki na ubezpieczenia społeczne) są dofinansowywane ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, w wysokości 50% minimalnego wynagrodzenia za pracę;
- zredukować etat – można obniżyć wymiar czasu pracy o 20%, nie więcej niż do 0,5 etatu, z zastrzeżeniem, że wynagrodzenie nie może być niższe niż minimalne wynagrodzenie za pracę; wynagrodzenie (oraz składki na ubezpieczenia społeczne) są dofinansowywane ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych do wysokości połowy wynagrodzenia jednak nie więcej niż 40% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z poprzedniego kwartału ogłaszanego przez Prezesa GUS.
- Dofinansowanie do wynagrodzeń pracowników – przedsiębiorcy, u których wystąpił spadek obrotów gospodarczych mogą otrzymać, na podstawie umowy ze starostą, dofinansowanie do wynagrodzeń pracowników oraz składek na ubezpieczenia społeczne; wysokość dofinansowania zależna jest od wartości spadków obrotu i maksymalnie może wynieść 90% minimalnego wynagrodzenia za pracę, powiększonego o składki na ubezpieczenia społeczne od pracodawcy w odniesieniu do każdego pracownika. Dofinansowanie może zostać udzielone na okres do 3 miesięcy. Pracodawcy mają obowiązek utrzymania zatrudnienia przez okres dofinansowania oraz, po zakończeniu dofinansowania, przez okres równy temu okresowi.
- Dofinansowanie dla samozatrudnionych – starosta może, na podstawie zawartej umowy, przyznać przedsiębiorcy będącemu osobą fizyczną niezatrudniającemu pracowników, dofinansowanie części kosztów prowadzenia działalności gospodarczej w przypadku spadku obrotów gospodarczych w następstwie wystąpienia COVID-19. Wysokość dofinansowania zależna jest od wartości spadków obrotów i maksymalnie może wynieść 90% minimalnego wynagrodzenia miesięcznie. Przedsiębiorca jest obowiązany do prowadzenia działalności gospodarczej przez okres, na który przyznane zostało dofinansowanie, oraz po zakończeniu dofinansowania, przez okres równy temu okresowi.
- Zwolnienie ze składek ZUS – płatnicy, którzy zgłosili do ubezpieczeń społecznych mniej niż 10 ubezpieczonych, zwolnieni są z obowiązku opłacenia nieopłaconych należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, na ubezpieczenie zdrowotne, na Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych lub Fundusz Emerytur Pomostowych, należne za okres od dnia 1 marca 2020 r. do dnia 31 maja 2020 r. Analogiczne zwolnienie dotyczy składek opłacanych przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą na własne ubezpieczenia społeczne (zwolnieniu z obowiązku opłacania podlegają należności z tytułu składek ustalone od obowiązującej najniższej podstawy wymiaru tych składek).
- Pożyczki dla mikroprzedsiębiorców – starosta może, na podstawie umowy, udzielić ze środków Funduszu Pracy jednorazowo pożyczki na pokrycie bieżących kosztów prowadzenia działalności gospodarczej mikroprzedsiębiorcy. Pożyczka może być udzielona do wysokości 5 000 złotych a okres spłaty pożyczki nie może być dłuższy niż 12 miesięcy.
- Skrócenie odpoczynku pracowników – pracodawcy, którzy nie zalegają ze zobowiązaniami podatkowymi oraz składkami na ubezpieczenia społeczne została przewidziana również możliwość skrócenia (i) dobowego czasu nieprzerwanego odpoczynku dla pracownika z 11 do 8 godzin (z gwarancją oddania pracownikowi równoważnego odpoczynku w okresie 8 tygodni), (ii) tygodniowego czasu odpoczynku z 35 do 32 godzin.
Niniejsze podsumowanie ma charakter ogólny. Stan prawny aktualny na dzień publikacji artykułu. W przypadku zainteresowania poszczególnymi zagadnieniami prosimy o kontakt.
