W ramach nowych rozwiązań wprowadzonych ustawą o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (tzw. Polski Ład) mających na celu zachęcenie podatników do powrotu do Polski warto zwrócić uwagę na tzw. ulgę na powrót oraz ryczałt od przychodów zagranicznych.
Ulga na powrót
„Ulga na powrót” to ulga w podatku dochodowym od osób fizycznych przeznaczona dla osób powracających z zagranicy do Polski. Warto pokreślić, że z ulgi będą mogli skorzystać tylko podatnicy spełniający kryteria określone w ustawie o podatku dochodowego od osób fizycznych („Ustawa PIT”).
Na czym podlega ulga na powrót?
Ulga na powrót to zwolnienie od podatku dochodów osiąganych przez określonych podatników. Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 Ustawy PIT wolne od podatku będą przychody podatnika, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Polski osiągnięte:
- ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy,
- z umów zlecenia,
- z pozarolniczej działalności gospodarczej,
– w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym podatnik przeniósł to miejsce zamieszkania, albo od początku roku następnego.
Należy podkreślić, że zwolnienie obejmuje przychody podatnika do wysokości 85.528 złotych osiągniętych w roku podatkowym. Jednak przy obliczaniu powyższego limitu nie uwzględnia się przychodów podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie Ustawy PIT, zwolnionych od podatku dochodowego oraz od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Kto może skorzystać z ulgi na powrót?
Zgodnie z art. 21 ust. 43 Ustawy PIT z ulgi na powrót może skorzystać osoba, która:
- posiada polskie obywatelstwo, Kartę Polaka lub obywatelstwo innego państwa Unii Europejskiej, Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub Szwajcarii, lub
- przez trzy lata posiadała nieprzerwanie miejsce zamieszkania w wybranych państwach wskazanych w ustawie (należących do UE, EOG, Konfederacji Szwajcarskiej, ale między innymi również w Australii, Japonii, Kanadzie, Wielkiej Brytanii czy USA), lub
- przez pięć lat zamieszkiwała w Polsce przed trzyletnim okresem przerwy poprzedzającej rok powrotu (z dodatkowymi warunkami).
Dodatkowo, osoba taka powinna posiadać certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia.
Od kiedy można stosować ulgę na powrót?
Zgodnie z przepisami Polskiego Ładu (art. 53) ulga na powrót ma zastosowanie do podatników, którzy przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po dniu 31 grudnia 2021 r.
Ryczałt od przychodów zagranicznych
Innym rodzajem zachęty do przeniesienia rezydencji podatkowej do Polski jest wprowadzenie do Ustawy PIT tzw. ryczałtu od przychodów zagranicznych (art. 30j-30o Ustawy PIT).
Z powyższego ryczałtu może skorzystać podatnik, który
- do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym, w którym przeniósł miejsce zamieszkania do Polski i podlegał nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, złoży urzędowi skarbowemu oświadczenie o wyborze opodatkowania ryczałtem wraz z certyfikatem rezydencji lub innym dowodem dokumentującym miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie, o którym mowa poniżej; oraz
- nie posiadał miejsca zamieszkania w Polsce przez co najmniej pięć z sześciu lat podatkowych poprzedzających bezpośrednio rok podatkowy, w którym przeniósł miejsce zamieszkania do Polski i podlegał nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.
Zgodnie z art. 30l Ustawy PIT ryczałt od przychodów zagranicznych osób przenoszących miejsce zamieszkania do Polski wynosi 200 000 zł za rok podatkowy niezależnie od wysokości uzyskanych w tym roku przychodów zagranicznych.
Podatnik, który chce stosować opodatkowanie swoich dochodów zagranicznych w formie omawianego ryczałtu, ma obowiązek poniesienia wydatków na wzrost gospodarczy, rozwój nauki i szkolnictwa, ochronę dziedzictwa kulturowego lub krzewienie kultury fizycznej – w wysokości co najmniej 100.000 złotych w roku podatkowym począwszy od roku podatkowego następującego bezpośrednio po roku podatkowym, w którym podatnik przeniósł miejsce zamieszkania do Polski. Co istotne, jeżeli wydatki na ww. cele poniesione w roku podatkowym przekraczają 100 000 zł, to nadwyżka ponad tę kwotę podlega uwzględnieniu w kwocie wydatków poniesionych w kolejnych latach podatkowych. Podatnik ma obowiązek składać urzędowi skarbowemu pisemne oświadczenie o poniesieniu powyższych wydatków wraz z dokumentami potwierdzającymi ich poniesienie, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym.
Podatnik ma prawo stosować ryczałt przez 10 kolejnych lat licząc od roku podatkowego, w którym przeniósł miejsce zamieszkania do Polski. Podatnik traci prawo do opodatkowania ryczałtem:
- od początku roku podatkowego, w którym złożył oświadczenie o rezygnacji z opodatkowania ryczałtem – jeżeli w terminie do końca stycznia tego roku podatkowego złoży urzędowi skarbowemu oświadczenie o rezygnacji z opodatkowania ryczałtem;
- z końcem roku podatkowego poprzedzającego rok:
- w którym przeniósł miejsce zamieszkania poza Polskę, albo
- za który nie wpłacił w terminie w całości lub części ryczałtu za rok podatkowy, albo
- w którym nie poniósł wydatków, o których mowa powyżej.
Niniejsze podsumowanie ma charakter ogólny. Stan prawny aktualny na dzień publikacji artykułu. W przypadku zainteresowania poszczególnymi zagadnieniami prosimy o kontakt.