Polscy przedsiębiorcy coraz częściej korzystają ze sprzętu udostępnionego im przez podmioty zagraniczne. Płacąc wynagrodzenie za korzystanie z takiego sprzętu trzeba jednak pamiętać, że polski podmiot może być zobowiązany do pobrania i wpłacenia do urzędu skarbowego tzw. podatku u źródła.
Przepisy dotyczące podatku u źródła
Zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych („Ustawa CIT”) podatkowi u źródła w wysokości 20% podlegają płatności dokonywane m.in. z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego (pkt 2a). Analogicznie regulacje zawarte są w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 29).
Co oznacza „użytkowanie”?
Przepisy Ustawy CIT nie definiują jak rozumieć pojęcie „użytkowanie”. Na wstępie pojawia się wątpliwość, czy przez to pojęcie należy rozumieć dosłownie, tj. jedynie jako czynność określoną w art. 252 Kodeksu cywilnego, czy też należałoby rozumieć ją szerzej, uwzględniając np. najem czy leasing. Analizując interpretacje podatkowe należałoby uznać, określenie to jest pojęciem szerszym, obejmującym wynajęcie, wydzierżawienie lub inne korzystanie z takiego urządzenia na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych (np. umowy leasingu).
Urządzenie przemysłowe lub handlowe
Najistotniejszą kwestią jest jednak ustalenie czym jest urządzenie przemysłowe. W świetle najnowszych orzeczeń urządzenie przemysłowe to takie urządzenie, które przeznaczone jest do wykorzystania w przemyśle i jego zastosowanie wiąże się z tą dziedziną (wyrok NSA z 19 stycznia 2022 r., sygn. II FSK 1273/19). Z kolei w innym orzeczeniu NSA wskazał, że pojęcie „urządzenie przemysłowe” należy zatem rozumieć szerzej niż wynika to z potocznego znaczenia pojęcia „przemysłowe”. Chodzi tu o każde wykorzystanie urządzenia w celach komercyjnych, w działalności przemysłowej, handlowej lub naukowej (wyrok z 12 maja 2021 r., sygn. II FSK 1379/20). Powyższe definicje są bardzo szerokie i analizując liczne interpretacje podatkowe w praktyce powodują liczne wątpliwości.
Praktyka organów podatkowych
Na przestrzeni ostatnich lat organy podatkowe wydały szereg indywidualnych interpretacji, w którym analizowały czy dany składnik majątku jest „urządzeniem przemysłowym”, który podlegałby podatkowi u źródła. Jako przykłady urządzeń, które zostały uznane za podlegające podatkowi u źródła można wskazać:
- linie produkcyjne (interpretacja z 17 czerwca 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.176.2022.2.BD);
- terminale płatnicze (interpretacja z 26 października 2021 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.358.2021.2.AK);
- zestawy kontenerowe (interpretacja z 4 października 2021 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.282.2021.2.BKD);
- samochody (interpretacja z 8 października 2021 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.315.2021.2.AW).
Istotne wątpliwości powstają w zakresie wykorzystywania nowoczesnego sprzętu IT i w tym zakresie istnieją duże rozbieżności w praktyce interpretacyjnej i orzeczniczej, np. w zakresie opłat za korzystanie z serwerów, komputerów i chmur obliczeniowych. W tym zakresie należałoby bliżej przyjrzeć się szczegółowym parametrom danego sprzętu oraz sposobie jego wykorzystania i ewentualnie rozważyć wystąpienie z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej.
Stosowanie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania
Warto podkreślić, że powyższe przepisy Ustawy CIT stosuje się z uwzględnieniem właściwych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartych przez Polskę, które w większości przypadków będą traktować te płatności albo jako należności licencyjne (najczęściej z niższą stawką podatku u źródła) albo jako zysk przedsiębiorstwa (najczęściej opodatkowany poza Polską).
Co istotne niepobranie podatku u źródła lub pobranie go według niższej stawki zgodnie z taką umową jest możliwe, pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych, uzyskanym od podatnika zagranicznego certyfikatem rezydencji podatkowej.
Obowiązki administracyjne
Warto również pamiętać o tym, że zarówno w sytuacji gdy polski podmiot będzie zobowiązany do pobrania podatku u źródła, jak i w sytuacji gdy nie będzie zobowiązany do pobrania podatku u źródła dzięki zastosowaniu właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, mogą powstać dodatkowe obowiązki administracyjne jak chociażby obowiązek przygotowania oraz wysłania właściwemu urzędowi skarbowemu oraz zagranicznemu kontrahentowi informacji IFT-2/IFT-2R.
Niniejsze podsumowanie ma charakter ogólny. Stan prawny aktualny na dzień publikacji artykułu. W przypadku zainteresowania poszczególnymi zagadnieniami prosimy o kontakt.
