Zagraniczny VAT jako koszt podatkowy

Polscy przedsiębiorcy coraz częściej dokonują zakupów za granicą, płacąc jednocześnie kwoty będące równowartością podatku VAT w danym państwie. Pojawia się pytanie czy kwoty zagranicznego podatku VAT mogą stanowić koszt uzyskania przychodów dla celów polskiego podatku dochodowego.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych („Ustawa CIT”) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a i b Ustawy CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów:

a) podatek naliczony:
• jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,
• w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług – jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej,

b) podatek należny:
• w przypadku importu usług oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jeżeli nie stanowi on podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług; kosztem uzyskania przychodów nie jest jednak podatek należny w części przekraczającej kwotę podatku od nabycia tych towarów i usług, która mogłaby stanowić podatek naliczony w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług,
• w przypadku przekazania lub zużycia przez podatnika towarów lub świadczenia usług na potrzeby reprezentacji i reklamy, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami,
• od nieodpłatnie przekazanych towarów, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami, w przypadku gdy wyłącznym warunkiem ich przekazania jest uprzednie nabycie przez otrzymującego towarów lub usług od przekazującego w określonej ilości lub wartości.

O ile nie ulega wątpliwości, że powyższe przepisy dotyczącego polskiego podatku VAT to pojawiają się problemy jak traktować podatek VAT z innych państw gdyż przepisy Ustawy CIT nie definiują pojęcia „podatek od towarów i usług”.

Praktyka organów podatkowych

W wydawanych interpretacjach podatkowych organy podatkowe wskazują, że sformułowanie „podatek od towarów i usług” jest określeniem podatku pośredniego funkcjonującego wyłącznie na terytorium Polski, który w przypadku innych państw funkcjonuje (obowiązuje) pod innymi nazwami. W przypadku państw członkowskich Unii Europejskiej funkcjonuje pod pojęciem podatku od wartości dodanej. Na tej też podstawie, posiłkując się przepisami ustawy o podatku od towarów i usług i zawartymi tam definicjami, organy uznają, że pojęcia podatku od wartości dodanej oraz podatku od towarów i usług są tożsame. Oznacza to, że podatek od wartości dodanej jest odpowiednikiem polskiego podatku od towarów i usług, w związku z czym podatek od wartości dodanej obowiązujący na terenie krajów Unii Europejskiej powinien podlegać tym samym regulacjom podatkowym przewidzianym w Ustawie CIT, co podatek od towarów i usług obowiązujący na terytorium Polski (tak np. interpretacja z 21 maja 2020 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.70.2020.1.AM). Oznacza to, że jeżeli polski przedsiębiorca zapłaci równowartość zagranicznego VAT z kraju UE, wówczas taki wydatek nie będzie stanowił kosztu podatkowego.

Inaczej z kolei będzie wyglądała sytuacja w przypadku zapłaty kwoty VAT z kraju spoza Unii Europejskiej. W takiej bowiem sytuacji, organy podatkowe akceptują, że taki wydatek może stanowić koszt podatkowy. Tak np. w interpretacji z 9 kwietnia 2021 r. (sygn. 0114-KDIP2-1.4010.2.2021.3.JC) w zakresie podatku VAT zapłaconego w Szwajcarii i Norwegii oraz w interpretacji z 19 stycznia 2022 r. (sygn. 0111-KDIB1-2.4010.614.2021.1.BG) w zakresie podatku VAT zapłaconego w Wielkiej Brytanii.

Niniejsze podsumowanie ma charakter ogólny. Stan prawny aktualny na dzień publikacji artykułu. W przypadku zainteresowania poszczególnymi zagadnieniami prosimy o kontakt.

    Administratorem danych osobowych jest JB Solutions sp. z o.o. z siedzibą w Gdańsku przy ul. Jana z Kolna 11, 80-864 Gdańsk, wpisana do Rejestru Przedsiębiorców prowadzonego przez Sąd Rejonowy Gdańsk-Północ w Gdańsku, VII Wydział Gospodarczy pod numerem KRS: 0000518202, NIP: 5842735503, REGON: 222071637. Adres e-mail: info@jbsolutions.pl (w tytule wiadomości prosimy o dopisek „dane osobowe”).

     

    Podobne wpisy